آلاینده‌های هوا می‌توانند مستقیما بر مواد شیمیایی مغز تاثیر بگذارند؛ مثلا ذرات معلق می‌توانند سموم را وارد مغز کنند و برخی آلاینده‌ها ممکن است باعث مشکلات روانشناختی مثل افسردگی شوند. تقریبا همه از پیامد‌های آلاینده‌های محیطی برای سلامت بدن آگاه هستیم و بعضا دچار بیماری‌های ناشی از این آلودگی‌ها نیز شده‌ایم. اما به صورت‌کلی باید گفت پیامد‌های آلودگی هوا برای سلامت، شامل بیماری‌های برگشت‌پذیری هم‌چون خارش گلو، سردرد، سرگیجه و سوزش چشم و تاری دید است. سکته مغزی، بیماری‌های عروق قلب (ایسکمیک)، بیماری‌های انسدادی مزمن ریه، عفونت‌های حاد تحتانی دستگاه تنفسی کودکان و سرطان ریه از دیگر بیماری‌هایی هستند که ممکن است در اثر آلاینده‌های هوا ایجاد شوند. رابطه مستقیمی بین “هوش کلامی و غیرکلامی، حافظه، نمره‌های پایین درسی دانش‌آموزان و همچنین مشکلات عصبی آنها” با استنشاق هوای سمی وجود دارد و این تاثیرات می‌تواند مادام العمر باشد. زندگی شهرنشینی با آلودگی‌های شیمیایی حاصل از فعالیت‌های صنعتی و زندگی روستانشینی با آلودگی‌های حاصل از سوخت‌های فسیلی که به منظور گرمایش و پخت غذا بکار می‌رود، همراه است. آلودگی هوا به یک بحران خطرناک در جهان تبدیل شده است؛ در حالی که کشورهای توسعه یافته اقدام به پاکسازی محیط می‌کنند، بسیاری از کشورهای در حال توسعه به دلیل تلاش برای دستیابی به رشد اقتصادی بیشتر، از جریان پاکسازی بازمانده‌اند.